کد مطلب:51221 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » متفرقه

پدري دارم زحمتكش، اما گاهي مادرم را اذيت مي كند با ايشان چه برخوردي داشته باشيم؟

از اين كه پدر شما فردي است زحمت كش و اهل كار و براي تأمين نيازهاي زندگي زحمت مي كشد و تحمل سختي ها مي كند تا مبادا شما كه فرزندان او هستيد دست نياز به سوي ديگران دراز كنيد ما نيز خوشحال هستيم و شما بايد به داشتن پدري زحمت كش و اهل كار افتخار كنيد. اما اين كه فرموديد گاهي اوقات مادرت را اذيت مي كند ما نيز متأثر مي شويم خصوصاً اگر ايشان سيده و از اولاد فاطمه زهرا(س) هستند. در اينجا توجه شما دانشجوي گرامي را به نكاتي چند جلب مي كنيم: * ببينيد خانواده يك سيستم و يك نظام است اگر اين سيستم درست كار كند كمترين مشكل را دارد اما اگر به هر دليلي درست كار نكند در آن اختلال به وجود مي آيد ولي اشتباهي كه معمولاً اعضاء خانواده مرتكب مي شوند اين است كه همه اشكالات را به گردن يك نفر مي اندازد مثلاً پدر خانواده يا پسر يا مادر و يا يكي از اعضاء ديگر ولي واقعيت اين است كه ا ين فرد كه يك رفتار ناهنجاري از خود نشان مي دهد دليل اصلي و عمده اختلال در سيستم خانواده نيست بلكه كل سيستم دچار اشكال است. براي درمان هم بايد به كل نظام خانواده توجه شود و به صورت زيربنايي اصلاح صورت بگيرد. شما كه خود فردي تحصيل كرده هستيد مي توانيد نقش مؤثري در اصلاح خانواده داشته باشيد. شما كوشش كنيد تا اعتماد همه اعضاء خانواده را به خود جلب كنيد و بدون جانب داري از فرد خاصي نقش اصلاح گري را در خانواده ايفا كنيد. سعي داشته باشيد يعني بد حرفي كردن به پدر و حمايت يك جانبه از مادر در زندگي نباشد به خصوص كه بد گفتن به پدر شرعاً جايز نيست و منافات با دستورات ديني دارد: قرآن مي فرمايد: «به پدر و مادر خود نيكي كنيد» در جاي ديگر مي فرمايد: «به آنها اف (يعني حتي كوچكترين حرف اهانت آميز) نگوييد. هيچ جاي قرآن يا روايات نيامده كه به يكي از والدين خود فقط احسان كنيد و ديگري را به جرم احتمالاً اشتباهي كه انجام داده نه تنها مورد احسان قرار ندهيد بلكه برخورد ناشايست نيز با او انجام دهيد!!! بنابراين وظيفه اين است همان طور كه به مادر احترام مي گذاريد به پدر نيز احترام بگذاريد، چه اين كه خود اين كار مي تواند در اصلاح رفتار پدرت تأثير مثبت داشته باشد علاوه بر اين در اصلاح رابطه پدر و مادرت نيز مؤثر واقع مي شود. نكته ديگر اين كه بايد دقت كني اگر مادر در برخوردهاي پدر و ايجاد تنش بين آنها نقش دارد، روي مادر و تغيير رفتارش شما مي تواني كاري كني و وي را متوجه اشتباهاتش بنمايي. براي كشف حقيقت مي تواني از خود اين سؤالات را بكني. ايا مادرت همه حقوقي كه پدرت نسبت به او دارد ادا مي كند؟ آيا مادرت چقدر قدردان زحمات شوهر خود مي باشد؟ آيا گاهي اوقات حرف هاي او يا رفتارهايش پدرت را تحريك نمي كند؟! اينها نكات ظريفي است كه نياز به توجه و دقت دارد و بعد از آگاهي كامل از وضعيت مي توان تغييرات اصلاحي را در مورد وي پديد آورد. نكته ديگر اين كه بر فرض كه در اين قضيه فقط پدر و يا مادر و يا هر دو مقصر باشند نبايد بدحرفي كرد و به آنها بي احترامي نمود و روشن است كه برخورد نامناسب نه پدر و نه مادر اصلاح نمي شود بلكه موجب ناخشنودي آنان يا يكي از آنان فراهم مي گردد و مشكل بيشتر مي شود. به نظر مي آيد شما بايد اولاً، در رفتار خود با پدر تجديد نظر كنيد. ثانياً، دلجويي از مادرتان در حضور پدر و هنگام درگيري انجام نشود بلكه به وقت ديگري موكول شود. ثالثاً، علت بدرفتاري پدرتان را ببينيد چيست؟ آيا فشار زندگي باعث چنين رفتاري مي شود؟! آيا مشكلات اقتصادي او را رنج مي دهد؟! آيا همكاران او يا كساني كه در بيرون خانه هستيند موجبات ناراحتي او را فراهم مي كنند؟! آيا رفتار مادرتان موجب تنش بين آنها مي شود؟ آيا پدرتان بيمار نيست (اعم از بيماري جسمي يا روحي)؟ طبيعي است كه هر كدام از اينها عامل ناراحتي پدرتان باشد راه حل و درمان خاص خودش را مي طلبد. لطفاً سعي كنيد در نامه هاي بعدي كمي علل اذيت كردن پدرتان را بيشتر توضيح دهيد تا ما بهتر بتوانيم شما را راهنمايي كنيم. در پايان باز هم تكرار مي كنيم كه شما سعي كن با پدرتان بدرفتاري نكنيد و حمايت از مادر و دوست داشتن ايشان را مجوزي براي بي احترامي خود با پدرتان قرار ندهيد شايد يكي از علل عصبانيت پدرتان و يكي از علل تشديد رفتارهاي او همين برخوردهاي دوگانه اعضاء خانواده با آنها باشد شما سعي كنيد اگر مادرتان را هم بيشتر دوست داريد در مقابل پدرتان ابراز نكنيد و در غياب او اين دوستي را ابراز كنيد و حتي توصيه مي كنيم به شما كه سعي كنيد به پدرتان نزديك تر شويد و احترام بيشتري به او بگذاريد تا مشمول دعاهاي خير پدر نيز باشيد كه آن در موفقيت و سعادت انسان بسيار كارساز است و خداي ناكرده دل شكستگي آنها در گرفتاري دنيوي و اخروي انسان بسيار نقش دارد. به اميد اين كه همه ما قدردان زحمات والدين خود باشيم و با احترام به آنها موجبات رضايت خداوند متعال را فراهم كنيم تا از دعاي خير آنها هميشه بهره مند شويم.